A VOLTAS COA NEGRA SOMBRA. ARTIGO DE PILAR GARCÍA NEGRO NA VOZ DE GALICIA
Comparto un dos artigos da gran amiga deste caderno de viaxes Pilar García Negro. O artigo ten como obxectivo desmitificar os mitos acerca da figura de Rosalía de Castro. A autora deunos permiso para compartir o artigo. É u n tópico asentado na mediática galega asociar a negra sombra rosaliana ao fatum , á fatalidade, á desgraza irremediábel, en definitiva. É recurso socorrido, tanto para falar do chapapote do Prestige como de calquera desastre que nos aconteceu ou acontece. Porén, nada disto ten a ver co texto onde tal expresión figura. A orixe cómpre situala no poema de Rosalía de Castro Cando penso que te fuches , que figura —non por casualidade— no medio e medio do libro II de Follas novas , titulado ¡Do íntimo! (no máis abisal da súa intimidade). Como moi a tergo aclarou Carvalho Calero, este poema é o final dunha triloxía que comeza con ¡Mar!, cas túas auguas sin fondo , continúa con Cava lixeiro, cava e finaliza, apoteosicamente, con Cando penso que te fuches . Rosalía de Ca